Het was een skeelerkamp zoals je het elk jaar wil hebben. Als opening een mooi clubkampioenschap met medailles, chips en frisdrank op het terras. Dan BBQ met hamburgers en om half negen alle ouders naar huis zodat het echt kan beginnen.
Relay training op de piste. Misschien wel het moeilijkste onderdeel van de skeelersport. Goed opletten en behendig manoeuvreren. Maar wat een pech voor Senna die ongelukkig viel en met een pijnlijke arm naar de huisartsenpost moest. Gebroken! Dat wisten we al voordat iedereen ging slapen, want Senna was —met gipsarm—om middernacht terug omdat ze het skeeler-slaapfeest voor geen goud wilde missen.
En zo waren er wel meer: Kjell die zich niet van de wijs liet brengen door zijn pijnlijke vingers; en acht vrolijke jongens die een stapel pallets ontdekten, een brug bouwden over de sloot en vervolgens op zoek gingen naar nog meer vertier buiten het terrein. Niet de bedoeling natuurlijk! Maar met Snapchat was de slimme, doortastende kampleiding de ontsnappers gelukkig snel weer op het spoor.
Om half drie ’s-nacht was het dan eindelijk rustig op Camping Noordrand. Vijf uur ongestoord slapen en dan gewekt door de grommende motoren van de eerste chartervlucht. Ontbijten en om half tien nog een fijne training op wielen. Vervolgens lunch, tent inpakken, alle avonturen aan de ouders verteld en uiteindelijk moe en tevreden naar huis.
Een kamp dus met alles erop en eraan! Sportieve dingen om te doen, vuurkorven en marshmallows, middernachtelijke avonturen, weinig slapen en veel gezelligheid. Dat gaan we zeker nog een keer doen.
En dan de uitslagen van de clubkampioenschappen, kijk daarvoor op :